Kappið og fegurðin.

Á laugardaginn var farið völlinn til að sjá eitt að fáum liðum í heiminum sem heldur tryggð við heilræði séra Friðriks Friðrikssonar um að láta aldrei kappið bera fegurðina ofurliði.

Reyndar efast ég um að séra Friðrik hafi einhvern tíma hugsað úti í það að þessi lífsýn myndi leiða listamenn í tuðrusparki eins og Henry, Pires og fleiri til ósigurs gagnvart liðum eins og Bolton.

Það er hins vegar alltaf gaman þegar mínir menn mæta liðum sem deila þessari lífsýn. Leikmenn Charlton virtust fullkomlega sáttir við að taka að sér hlutverk áhorfendanna sem þurftu ekki að borga sig inn. Hermann Hreiðarsson, ef þú lest þessa síðu, þá máttu vita að þú og þínir menn áttu stóran þátt í að gera mér glaðan dag.

Sú skemmtilega nýbreytni var tekin upp að Sylvía fylgdi mér á völlinn. Með okkur í för var vinafólk okkar frá Brasílíu, þau Anderson Ferndandez og Ligia Favero. Ef marka má stemmninguna og háreystina sem upphófst í hvert skipti sem samlandi þeirra Gilberto fékk boltann þá verður mikið gaman að horfa á HM með þeim í sumar.


Ákafi Anderson fyrir leiknum kom ekki í veg fyrir að hann hugsaði um mataræðið.


Sylvía og Ligia alsælar með nammi.