Dauður kokkur í eldhúsinu.

Afmælisdegi mömmu var fagnað á veitingastaðnum Passione við Charlotte-Street hér í London. Ef lesendur þessarar síðu þurfa einhvern tíma að velja á milli þess að fara út að borða eða í leikhús hér í stórborginni skal á það bent að sú leiksýning þarf að geta staðið undir miklum væntingum ef hún á að vera upplifun á við kvöldmat á þessum veitingastað. Ég mun örugglega alltaf minnast Passione sem staðarins þar sem ég smakkaði tiramisuið sem öll tiramisu ævi minnar voru borin saman við eftir það.

Mamma, pabbi og Sylvía voru reyndar ekki jafnlánsöm með panna cotta sem þau fengu: Það hafði greinilega verið notað of mikið matarlím í það.

Sylvía lét nægja að spyrja yfirþjónninn hvort þetta ætti að vera svona. ,,Of course not, madame!” Hann tók réttina umsvifalaust og fór með þá niður í eldhús.

Að því búnu kom hann aftur, bað margfaldlega afsökunar og bætti svo við með rammítölskum hreim: ,,There is one pastry chef dead in the kitchen now.”

Í fimm sekúndur hélt ég að yfirþjóninum væri full alvara.