Næst á dagskrá.

Uppáhaldsjónvarpsþátturinn minn er í svipuðum anda og Innlit-Útlit. Hann snýst í stuttu máli um það að umsjónarmaður þáttarins fer í heimsókn hjá þjóðþekktu fólki röltir um heimili þess og spyr það úti í hluti sem fyrir augu ber.

Í konseptinu er þó einn mikilvægur útúrdúr. Þátturinn einskorðast við þjóðþekkt fólk sem lætur til sín taka á menningarsviðinu og hefur einstakt lag á að tala niður til fólks með því einu að opinbera skoðanir sínar. Hitt tvistið kemur í ljós þegar umsjónarmaðurinn gengur til stofu, rennir augunum yfir bækurnar og spyr:

,,Þú ert mikill bókamaður?”

Gestgjafi: ,,Já. Á mínu heimili var nú sagt að það væru tvenns konar háskólapróf sem menn tækju. Í fyrsta lagi væri þar um að ræða hið hefðbundna. Hitt væri að hafa lesið Laxness?”

Umsjónarmaður: ,,Þannig að þú ert mikill Laxnessmaður?”

Gestgjafi: ,,Já, mikil ósköp.”

Þegar hér er komið sögu skiptir umsjónarmaðurinn hins vegar algerlega um ham. Í stað hlédræga gestsins birtist skyndilega ofur-kvindislegur menntaskólakennari sem hefst óðar handa við að hlýða gestgjafanum rækilega yfir um hin og þessi atriði tengd Laxness. (Dósahlátur heyrist í hvert skipti sem gestgjafinn svarar rangt).

Áður en yfir lýkur verður öllum áhorfendum ljóst að þessi mikli áhugi gestgjafans á Laxness er fyrst og fremst í þykjustunni.

Það er vonum seinna að þessi uppáhaldsþáttur minn birtist á öldum ljósvakans. Hugmyndin er hér með opinberuð til frjálsra afnota ef einhver kærir sig um.