O Brother Were Art Thou?

,,Hey brother, do you know where Neal Street is?”, spurði hörundsdökkur maður mig í Covent Garden áðan.

Ég var upp með mér, ekki bara vegna þess að maðurinn taldi mig augsýnilega umgangast rangala hverfisins af því sjálfsöryggi sem innfæddir einir hafa til að bera. Heiður minn var meira sá að vera ávarpaður með þeirri kumpánalegu kveðju sem einungis karlmenn af afrískum uppruna nota sín á milli. Ég upplifði mig skyndilega sem brú á milli menningarheima.

Kannski er það tilviljun en mér finnst engu að síður merkilegt að þetta skuli bera upp á 25 ára afmælisdag Ingvars bróður míns. Það er örugglega ekki á neinn hallað þótt ég segi að Ingvar bróðir minn sé einmitt sá sem ég hef saknað mest hérna úti, enda er hann sá eini í nánustu fjölskyldu minni sem hefur ekki enn haft tækifæri til að heimsækja okkur. Sem betur fer er allt útlit fyrir að það standi bráðlega til bóta.